19 Ağustos 2017 Cumartesi

Affet sevgilim bu gece yine çok özledim seni… Sarılmalarımızı özledim,kavgalarımızı özledim,koşarak sana geldiğim günleri özledim,en çok saatlerce yüzünü ezberlediğim zamanları özledim…
Seninle geçirdiğim her günü,dakikayı özlüyorum ben. Özledikçe deliye dönüyorum.Kafamı duvarlara vurup o adamı unut demek istiyorum kendime.Unut çünkü o seni çoktan unuttu.Seni özlediğim gecelerde Allah'a dua ediyorum rüyamda görüyüm.Kabul olan tek duam da o zaten.Her gece rüyama geliyorsun. Sanki hiç gitmemiş gibi geliyorsun üstelik.Sanki biz bu ayrılığı hiç yaşamadık.Rüyalarım çok gerçekçi olduğu için uyanmaya korkuyorum sevgilim.Dün geceki rüyamı anlatıyım sana biraz; sarılmıştım sana kokunu içime çekiyordum,her şey çok güzeldi zaten senin olduğun rüyanın kötü olması imkansız.
Peki sevgilim bir rüya insanı ne kadar derinden etkileyebilir ?
Bazı geceler rüyamda görmek istemiyorum çünkü tam unutur gibi olduğum zamanlarda çıkıp geliyorsun unutamazsın beni diyorsun.Beni unutamazsın çünkü sen beni hala kiprik diplerime kadar seviyorsun.Doğru söylüyorsun sevgilim sen hala benim en çok sevdiğim sol yanımsın...                        Acı veren sol yanım, hasretiyle yandığım sol yanım...                                                                                        

Peki sevgilim uykusuz geçen gecelerde neler oluyor merak ediyor musun ?
Zaman geçmek bilmiyor. Adeta saat bana meydan okuyor. Seni hatırladıkça saat ilerlemiyor sanki akreple yelkovan beni terk ettiğin saate kaldı da ilerlemiyor.Çünkü benim hayatım o saate durdu.Geceye meydan okurcasına sigaraları peşi sıra yakıyorum birisi bitmeden diğerini yakıyordun.Sen olsan içme der kızardın.Sen yoksun ya kimse çıkıp bir şey demiyor.Sürekli aklıma mutlu olduğumuz zamanlar geliyor o günleri tekrar tekrar yaşıyorum ama o ana gidip o anı donduramıyorum. Zaman geçmiş hiçbir şey geri gelmiyor.Tıpkı senin gelmediğin gibi.
Boş tavana bakıyorum anılarımız alay edercesine karşıma çıkıyor.Tavanda asılı olan abajuru beraber almıştık.Ben abajuru tek başıma asmaya kalktığım için bana kızmıştın.Ben seni unutur gibi oluyorum da bu anılar sürekli karşıma çıkıyor işte.Benimle alay ediyorlar.Bak bir zamanlar bunları yaşadığın adam artık yanında yok diyorlar.İğrenç imalarda bulunuyorlar,bazen seni suçlamaya kalkıyorlar.Seni düşünmeyen adam için mi bu kadar acı deyip gülüyorlar.Susturamıyorum onları… 
Sonra seninle geçirdiğim anılar geliyor gözümün önüne onlara sığınıyorum…


1 Ağustos 2017 Salı

Bugün günlerden vazgeçiş.
Uğruna inandığım aylardır savaştığım 2 yıllık aşkımdan vazgeçiyorum. Bana onu hatırlatan milyonlarca anı varken onun adımı dahi hatırlamak istemediğini öğrendiğim gün her şey değişti.
Buraya defalarca vazgeçtim unutuyorum diye yazdım. Hiç birinde vazgeçemedim tam anlamıyla.Kıyamadım iliklerine kadar sevdiğim adamı unutmaya...Geçirilen 2 senin anısı çoktu hiçbirini silemedim.Günlerce eve kapattım kendimi,boğazımdan lokma geçmedi,ilaçlarla ayakta durdum.Günler geçti acım hafifler gibi oldu ama tam anlamıyla geçmedi.Unutur gibi olduğum çok zaman oldu.Ama unutamadım. Kapısına gidip hesap sormak istedim.Tüm kapılarını kapatmıştı bana.Ama yine de ben sordum. Neden diye haykırdım gecelerce.Haykırışımı izledi sadece. Telefona tek bir mesaj gelsin diye günlerce bekledim.Unut artık demesine bile razıydım. Ne bir mesaj geldi ne de bir haber.Umutsuzca,çaresizce günlerce bekledim dualar ettim hepsi boşa çıktı.
Beni çoktan unutup her şeyi silmişti.Verdiğim uğraşlar boşa çıkıyordu.Günden günde içimdeki sevgi yerini nefrete alıyordu. Şu sıralar acım diner gibi oluyor.Çünkü beklediğim gelmesini istediğim birisi yok.
Gelmesinde zaten.Uğruna günlerce ağladığın,kendimi bir hiç uğruna heba ettiğin adam seni zerre kadar önemsemiyorsa onu iliklerine kadar unutmak zorundasın.
Eğer bilseydim böyle nefret dolu bir ayrılık yaşayacağımı başlamadan bitmesini isterdim.Her ilişki başlar ve biter kimsenin buna karşı çıktığı yok. Ama neden düşman olur eskiden birbirini deli gibi seven iki insan bunu merak ediyorum.Ben bu satırları yazarken gözlerim yaşla dolu.Arka fonda da yıldız tilbe çalıyor.
Bana bu satırları yazdıran adam,seni hayatım boyunca affetmeyeceğim çünkü sen benim en zor zamanımda bana sırt çevirdin bana inanmadın.
Benim içimdeki saf sevgiyi beslediği adam, o sevginin yerini artık yerini nefret alıyor.
Sen içimdeki masum çocuğu öldüren bir katil oldun.
Sen içimdeki sonsuz sevgiyi öldüren bir katilsin.
Sen aşkımın katilisin.
Benim ruhumu öldüren bir canavarsın.
Şimdi seni ölsem affetmem,bana yaşattıklarını da ölsem unutmam.